In de Volkskrant van 22 augustus 2005 geeft Frits van der Waal een beschouwing over de twee concerten die kort geleden door Leo van Doeselaar werden gegeven in het Concertgebouw Amsterdam.

“Ook al zijn ‘Francks’s ‘Six Pièces’ misschien niet altijd opwindend met hun zoetige lofzangen en theoretische veelstemmigheid”, schrijft hij, “maar Van Doeselaar weet deze samen te smelten tot een smaakvol geheel, op een deskundige manier gebruik makend van de vele mogelijkheden van het Maarschalkerweerdorgel. Gedurende het spel met trumpettist Peter Masseurs kwamen deze mogelijkheden zelfs nog duidelijker uit. De interactie tussen het echte trompetgeluid en het kunstmatige trompetgeluid van het orgel was werkelijk verrukkelijk.”