Lees verder via Wereldomroep...
Leo van Doeselaar over Tristan Keuris:
In maart 1993 hield Leo van Doeselaar samen met het Koninklijk Concertgebouworkest het Orgelconcert (1992/1993) ten doop, op het net gerenoveerde grote orgel van het Concertgebouw. 'Tristan noemde het Gods Eigen Accordeon. Hij had nog nooit voor orgel geschreven,' vertelt Van Doeselaar, 'en het is ook heel lastig om voor orgel en groot orkest te componeren.' Samen hebben de componist en de organist een half jaar lang wekelijks gewerkt, totdat Keuris volledig op de hoogte was van de mogelijkheden van het instrument.
Uiteindelijk heeft Keuris een stuk geschreven, dat schitterend is, vind ik zelf. Van Doeselaar is het met me eens. 'Het is een van de allerbeste orgelconcerten van de twintigste eeuw. Orgel en orkest komen perfect samen. Dat is hem met vlag en wimpel gelukt. Het was geweldig om met hem samen te werken,' herinnert Van Doeselaar zich. Hij heeft het stuk ook met veel succes opgevoerd in Engeland en Australië. En dirigent Jaap van Zweden wil het nog dirigeren in de Verenigde Staten, zegt Van Doeselaar hoopvol. 'Het stuk verdient het.'
Ook saxofonist Arno Bornkamp -hij speelt in diverse stukken in de CD-box- heeft samen met Keuris gewerkt. 'Hij zat bij mij thuis in de serre op de bank, terwijl wij repeteerden aan zijn Music for Saxophones. De opname van het concert daarna, maakt deel uit van deze cd's.' Bornkamp herinnert zich de 'gerichtheid' van de componist. Keuris muzieknotatie was nogal ingewikkeld, maar de componist kon het kwartet precies uitleggen wat hij wilde. 'Het is extreem moeilijk voor een saxofoonkwartet, maar de instrumentatie is meesterlijk.'